De CEO en ik zitten aan een enorme spreektafel in een belachelijk mooie vergaderruimte.
Ik ben een power house in mantelpak, want in de running voor een belangrijke opdracht.
Hij is groot, kalm en in krijtstreep.
Ik knik naar hem, hij kijkt naar mij.
Hij zwijgt.
Geeft geen introductie.
Stelt geen vraag.
Toont geen enkele emotie.
Oké!
Ik haal diep adem, spreek mijn waardering uit voor zijn tijd, bevestig ons gezamenlijke doel en steek van wal.
Terwijl ik praat, probeer ik een inschatting te maken.
Hoe sta ik ervoor?
Mijn gesprekspartner houdt wel oogcontact, maar kijkt ook af en toe weg.
Ik kan er niet goed wijs uit.
Is hij verveeld? Ongeduldig? Geboeid?
Hij laat niets, maar dan ook niets zien.
Met mijn twintig jaar ervaring laat ik me niet gauw van de wijs brengen, maar het scheelt weinig.
Er zijn geen aangrijpingspunten waar ik op kan inhaken, geen signalen waar ik op kan reageren.
Als ik niet oplet, raak ik de draad kwijt of ga ik te lang door.
Ik glimlach vanbinnen als ik me dit realiseer en wend nét op tijd het risico af.
Als ik weer buiten sta, realiseer ik me hoe lastig ik dit altijd vind, dit niet-kunnen-polsen van reacties in een gesprek of vergadering.
Herken jij dat?
Klik op het filmpje (2,5 min.) en ontvang de eenvoudigste remedie voor het beste effect!
PS De opdracht is in the pocket :)!
PPS Last van zenuwen aan de vergadertafel, in je team of bij klanten? Kom verder dan ooit in de kortst mogelijke tijd.
0 reacties